Η Βερικοκιά αναπτύσσεται και αποδίδει ικανοποιητικά σε εδάφη ελαφρά, βαθιά, μέσης γονιμότητας, με καλή στράγγιση και χαμηλής αλατότητας.

Τα βαριά εδάφη νεροκρατούν και χαρακτηρίζονται από κακό αερισμό με αποτέλεσμα να προκαλούν την ασφυξία του ριζικού συστήματος και να είναι ακατάλληλα για την καλλιέργεια της Βερικοκιάς. Σε εδάφη πλούσια σε οργανική ουσία παρατηρείται ανταγωνισμός μεταξύ της βλαστική ανάπτυξης και της ανάπτυξης του καρπού, καθυστέρηση της ωρίμανσης και μείωση της μετασυλλεκτικής συντηρισιμότητας των καρπών.

Ως προς τα χημικά χαρακτηριστικά προτιμά εδάφη ουδέτερα με επάρκεια σε Ασβέστιο και ph 7 – 7,5. Τα όξινα εδάφη είναι ακατάλληλα για την καλλιέργεια της βερικοκιάς και επιδρούν αρνητικά στην παραγωγική ζωή των δέντρων.

Η λίπανση έχει ως στόχο να καλύψει τις λιπαντικές μονάδες που απομακρύνονται κατά τη συγκομιδή και το κλάδεμα του φυτού αλλά και να υποστηρίξει τις ανάγκες της καλλιέργειας για βλαστική ανάπτυξη, ανθοφορία και καρπόδεση. Οι ετήσιες απαιτήσεις σε θρεπτικά στοιχεία εξαρτώνται από την ηλικία των δέντρων, το είδος της ποικιλίας, την επιδιωκόμενη παράγωγή και τις εδαφοκλιματικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε περιοχή.

Χειμερινός λήθαργος έως την έναρξη της έκπτυξης των οφθαλμών ( Δεκ. - Φεβ.)

Κατά τους χειμερινούς μήνες η βερικοκιά, όπως όλα τα φυλλοβόλα δέντρα, βρίσκεται σε λήθαργο. Αυτή την περίοδο τα δέντρα δεν παρουσιάζουν θρεπτικές απαιτήσεις, ενώ οι ανθοφόροι οφθαλμοί συσσωρεύουν τις ώρες ψύχους που απαιτούνται και ολοκληρώνουν την εξέλιξή τους. Τον Φεβρουάριο πριν από την έκπτυξη των οφθαλμών, παρατηρείται μια σημαντική ανάπτυξη και δραστηριοποίηση του ριζικού συστήματος που κορυφώνεται τον Απρίλιο και συνοδεύεται από την απορρόφηση αξιόλογων ποσοτήτων νερού και θρεπτικών στοιχείων. Ο καλός εφοδιασμός με τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία, από νωρίς τον χειμώνα είναι καθοριστικής σημασίας για μπορέσουν τα δέντρα να ανταποκριθούν στην ανθοφορία και την γρήγορη ανάπτυξη της βλάστησης και των καρπών.

Η επάρκεια των θρεπτικών στοιχείων σε αυτό το στάδιο ασκεί καθοριστική επίδραση στην εξέλιξη της καρπόδεσης και την ετήσια παραγωγή.

• Το Άζωτο (Ν) συμβάλλει στο ξύπνημα του δέντρου και διεγείρει την πρώιμη ανάπτυξη της βλάστησης και της ανθοφορίας, προωθώντας την αύξηση της παραγωγής.
• Ο Φώσφορος (Ρ) προωθεί την ανάπτυξη και την δραστηριοποίηση της ρίζας αυξάνοντας την απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων που είναι απαραίτητα για την άνθιση, την καρπόδεση και την ανάπτυξη των καρπών.
• Το Κάλιο (Κ) ρυθμίζει την υδατική ισορροπία του δέντρου και συμμετέχει στην μεταφορά των αποθησαυρισμένων ουσιών προς τους οφθαλμούς.

Από τα ιχνοστοιχεία το Βόριο (Β) και ο Ψευδάργυρος (Ζn) συμβάλλουν στην έκπτυξη των οφθαλμών, το σχηματισμό του άνθους και την αύξηση την ανθοφορίας και της καρπόδεσης.

Έκπτυξη των οφθαλμών έως την ολοκλήρωση της άνθισης ( Φεβ. – Μαρ. )

Τον Φεβρουάριο, με την δραστηριοποίηση του ριζικού συστήματος και την απορρόφηση νερού και θρεπτικών στοιχείων, κινητοποιούνται οι ουσίες που είχαν αποθηκευτεί από την προηγούμενη καλλιεργητική περίοδο στην ρίζα, τον κορμό, και τους βραχίονες των δέντρων και μεταναστεύουν στους οφθαλμούς, προκειμένου να καλύψουν τις αυξημένες απαιτήσεις της άνθισης και της καρπόδεσης.

Τον Φεβρουάριο, με την δραστηριοποίηση του ριζικού συστήματος και την απορρόφηση νερού και θρεπτικών στοιχείων, κινητοποιούνται οι ουσίες που είχαν αποθηκευτεί από την προηγούμενη καλλιεργητική περίοδο στην ρίζα, τον κορμό, και τους βραχίονες των δέντρων και μεταναστεύουν στους οφθαλμούς, προκειμένου να καλύψουν τις αυξημένες απαιτήσεις της άνθισης και της καρπόδεσης.

Η επάρκεια των θρεπτικών στοιχείων σε αυτό το στάδιο ασκεί καθοριστική επίδραση στην εξέλιξη της καρπόδεσης και την ετήσια παραγωγή.

• Το Άζωτο (Ν) τροφοδοτεί με πρωτεΐνες τους οφθαλμούς και τα άνθη, προωθεί την ανάπτυξη των φύλλων και προάγει την γονιμοποίηση και την καρπόδεση.
• Ο Φώσφορος (Ρ) παρέχει την απαιτούμενη ενέργεια για την άνθιση και τα δομικά στοιχεία για την καρπόδεση και την ανάπτυξη των καρπών.
• Το Κάλιο (Κ) ξεκινά να συσσωρεύεται στους σχηματιζόμενους καρπούς και συμμετέχει στην διαδικασία της ανάπτυξής τους.

Από τα ιχνοστοιχεία το Βόριο (Β) βελτιώνει την βλαστικότητα της γύρης και αυξάνει την καρπόδεση, ενώ ο Ψευδάργυρος (Ζn) και o Σίδηρος (Fe) είναι απαραίτητα για τις ανάγκες της αναπτυσσόμενης βλάστησης.

Από την καρπόδεση έως την σκλήρυνση του πυρήνα ( Μαρ. – Απρ.)

Με την ολοκλήρωση της άνθισης, προς τα μέσα Μαρτίου, εκπτύσσονται πλήρως τα φύλλα και αποκτούν το τελικό τους μέγεθος, ενώ ταυτόχρονα ξεκινά το πρώτο βλαστικό κύμα με τη ζωηρή επιμήκυνση των βλαστών. Στα τέλη Μαρτίου αρχίζει η πρώτη ανάπτυξη των καρπών και ταυτόχρονα αυξάνεται η δραστηριότητα του ριζικού συστήματος, προκειμένου να καλυφθούν οι αυξημένες απαιτήσεις της βλάστησης και της καρποφορίας.

Αυτή την περίοδο και έως τα μέσα Απριλίου, διογκώνονται κυρίως το σπέρμα και ο πυρήνας των καρπών. Στα μέσα Απριλίου σκληραίνει το κουκούτσι, παρατηρείται επιβράδυνση στον ρυθμό ανάπτυξης των καρπών και εκδηλώνεται το πρώτο κύμα καρπόπτωσης.

Σε αυτό το στάδιο τα δέντρα έχουν υψηλές απαιτήσεις σε θρεπτικά συστατικά και νερό. Οι απαιτήσεις τους σε άζωτο (Ν) είναι πολύ υψηλές και ο ρυθμός απορρόφησής του από τα δέντρα μεγιστοποιείται.

O Φώσφορος (Ρ), το Βόριο (B) και το Ασβέστιο (Ca) είναι απαραίτητα για την καρπόδεση, την αύξηση των νεαρών καρπών και τον σχηματισμό του κουκουτσιού. Οι απαιτήσεις σε Κάλιο (Κ) αυξάνονται προοδευτικά μετά την άνθιση και κλιμακώνονται όσο αναπτύσσεται η βλάστηση και μεγαλώνουν οι καρποί.

Το Μαγνήσιο, ο Σίδηρος και ο Ψευδάργυρος αυξάνουν την φωτοσύνθεση των φύλων, βελτιώνουν την τροφοδοσία των καρπών και μειώνουν την καρπόπτωση.

Στάδιο από την ταχεία ανάπτυξης των καρπών έως και την ωρίμανση (Απρ. – Μαι.)

Από το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Απριλίου έως τις αρχές Μαΐου αυξάνεται με γρήγορο ρυθμό το μέγεθος και το βάρος των καρπών που αποκτούν το 90% του τελικού τους μεγέθους. Ακολουθεί η ωρίμανση των καρπών που ξεκινά με την αλλαγή του χρώματος και ολοκληρώνεται προς το τέλος Μαΐου, όταν οι καρποί έχουν αποκτήσει τα οργανοληπτικά τους χαρακτηριστικά.

Σε αυτό το στάδιο μειώνονται οι απαιτήσεις των δέντρων σε Άζωτο (επιδρά αρνητικά στην ποιότητα και στην συντηρησιμότητα του καρπού) και αυξάνονται οι απαιτήσεις τους σε Κάλιο, καθώς μεταναστεύει από τα φύλλα στους καρπούς και παράλληλα συμμετέχει στην σύνθεση αποθησαυριστικών ουσιών για το επόμενο έτος.

Η περιορισμένη χορήγηση Αζώτου σε συνδυασμό με ικανοποιητική παροχή Καλίου αυξάνουν το μέγεθος, το βάρος, το χρώμα και τα σάκχαρα των καρπών. Το Ασβέστιο βελτιώνει την συντηρισιμότητα τους και σε συνδυασμό με το Βόριο μειώνουν το σχίσιμο κατά την ωρίμανση. Ο Φώσφορος παρουσιάζει υψηλή απορρόφηση σε αυτή την φάση αυξάνοντας το βάρος, τον χρωματισμό και την συνεκτικότητα των καρπών και συμβάλει σημαντικά στην διαφοροποίηση των οφθαλμών για την παραγωγή της επόμενης χρονιάς.

Στάδιο μετά την συγκομιδή (Ιουν. – Νοε.)

Μετά την συγκομιδή συνεχίζεται η ανάπτυξη των βλαστών που ολοκληρώνεται στις αρχές Ιουλίου ενώ παράλληλα εξελίσσεται η διαφοροποίηση των ανθοφόρων οφθαλμών που θα δώσουν την καρποφορία της επόμενης χρονιάς. Οι θρεπτικές ουσίες που σχηματίζονται μεταναστεύουν υπό μορφή υδατανθράκων και αμινοξέων από τα φύλλα προς στον κορμό και τις ρίζες των δέντρων. Οι ουσίες αυτές είναι κρίσιμης σημασίας για την έναρξη της βλάστησης και της ανθοφορίας, την επόμενη άνοιξης.

Οι αρδεύσεις σε συνδυασμό με την χορήγηση μιας ποσότητας Αζώτου μετά την συγκομιδή, είναι κρίσιμες καλλιεργητικές εργασίες, για την εξέλιξη της βλάστησης, την διαφοροποίηση των οφθαλμών, την ομαλή είσοδο των δέντρων στον χειμερινό λήθαργο και την εύρωστη ανάπτυξη και καλή καρποφορία της επόμενης χρονιάς.

Η βασική λίπανση γίνεται προ το τέλος του χειμώνα, πριν την ενεργοποίηση του ριζικού συστήματος, προκειμένου να ενσωματωθούν στο έδαφος τα θρεπτικά στοιχεία με τις χειμερινές βροχές. Στόχος της είναι η έγκαιρη κάλυψη των αυξημένων αναγκών, που παρουσιάζουν τα δέντρα μετά την άνθιση αλλά και μεταγενέστερα, κατά την περίοδο της αύξησης των βλαστών και των καρπών.

Χορηγούνται:

• ● τα 2/3 της συνολικής ποσότητας του απαιτούμενου Αζώτου (Ν)
• ● τα 1/2 της συνολικής ποσότητας του απαιτούμενου Καλίου (K)
• ● τα 2/3 ή όλη η ποσότητα του Φωσφόρου (Ρ)

Επειδή αυτή την περίοδο η πρόσληψη των θρεπτικών στοιχείων από το ριζικό σύστημα είναι αργή, το Άζωτο της βασικής λίπανσης πρέπει να εφαρμόζεται πάντα σε Αμμωνιακή ή Σταθεροποιημένη μορφή, ώστε να αποφεύγονται οι εκπλήσσεις και να είναι διαθέσιμο στα δέντρα κατά την περίοδο της άνθισης και της ανάπτυξης των καρπών.

Ανάλογα με τον τύπο και τα χαρακτηριστικά του εδάφους, συνιστάται η εφαρμογή σταθεροποιημένων λιπασμάτων (NutrActive), που προστατεύουν το Άζωτο και καλύπτουν τις ανάγκες των δέντρων για μεγάλο χρονικό διάστημα ή η εφαρμογή σύνθετων λιπασμάτων με νανοπολυμερή τεχνολογία (Ωmega fert) που αποτρέπουν την αδρανοποίηση των θρεπτικών στοιχείων στο έδαφος και εξασφαλίζουν τη θρεπτική επάρκεια των δέντρων σε όλα τα κρίσιμα στάδια της βλάστησης, της αναπαραγωγής και της ανάπτυξης των καρπών.

* Οι δόσεις, που αναφέρονται είναι ενδεικτικές. Για την λίπανση των καλλιέργειών είναι σκόπιμο να λαμβάνεται υπόψη και η συμβουλή των τοπικών γεωπόνων.

Επιφανειακή λίπανση (Απρ.)

Με την επιφανειακή λίπανση καλύπτονται οι υψηλές θρεπτικές απαιτήσεις των δέντρων για την αύξηση του μεγέθους και του βάρους των καρπών και ταυτόχρονα προάγονται τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά ( χρώμα, σάκχαρα ).

Εφαρμόζεται από το τέλος Μαρτίου έως τα μέσα Απριλίου κατά την περίοδο της αρχικής ανάπτυξης των καρπών και αφού έχουν εκπτυχθεί πλήρως τα φύλλα και έχει επιβραδυνθεί η πρώτη ανάπτυξη των βλαστών που παρατηρείται το Μάρτιο, προκειμένου να μην υποκινηθεί έντονη βλαστομανία που ανταγωνίζεται το μέγεθος των καρπών.

Χορηγούνται:

• ● το 1/3 του απαιτούμενου Αζώτου (Ν)
• ● το υπόλοιπο 2/3 του απαιτούμενου Καλίου (K)
• ● το υπόλοιπο 1/3 του απαιτούμενου Φωσφόρου (Ρ)

Συνιστάται η χρήση σύνθετων Αζωτοκαλιούχων λιπασμάτων (Complefert), που παρέχουν το σύνολο των θρεπτικών στοιχείων σε αναλογία πλήρως προσαρμοσμένη με τις απαιτήσεις των δέντρων και προάγουν τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά της παραγωγής.

Επιφανειακή λίπανση Καλοκαίρι (Ιούν. – Ιούλ.)

Το καλοκαίρι σε συνδυασμό με την άρδευση χορηγείται μια ποσότητα Αζώτου (το 1/6 της συνολικής) κατά προτίμηση σε αμμωνιακή ή σταθεροποιημένη μορφή προκειμένου να βοηθηθεί η διαφοροποίηση των ανθοφόρων οφθαλμών και να υποκινηθεί η δημιουργία αποθησαυριστικών ουσιών που θα εξασφαλίσουν την εύρωστη ανάπτυξη και την καλή καρποφορία της επόμενης χρονιάς. Σε αυτό το στάδιο η ταυτόχρονη παροχή μαζί με το Άζωτο και μιας ποσότητας υδατοδιαλυτού Φωσφόρου, έχει δώσει θεαματικά αποτελέσματα ως προς διαφοροποίηση των ανθοφόρων οφθαλμών και το ξεκίνημα της επόμενης χρονιάς.

* Οι δόσεις, που αναφέρονται είναι ενδεικτικές. Για την λίπανση των καλλιέργειών είναι σκόπιμο να λαμβάνεται υπόψη και η συμβουλή των τοπικών γεωπόνων.

(Βασική-Επιφανειακή λίπανση)

• ● Παρατεταμένη θρέψη του βερίκοκου, με Άζωτο βραδείας αποδέσμευσης
• ● Ολοκληρωμένη θρέψη σύμφωνα με τις απαιτήσεις της καλλιέργειας σε κάθε στάδιο ανάπτυξης
• ● Αυξημένη ανθοφορία και καρποφορία από την τροφοδοσία των δέντρων και με τις δύο μορφές Αζώτου
• ● Ελαχιστοποίηση των απωλειών από έκπλυση και εξαέρωση
• ● Καλύτερη πρόσληψη του νερού και των θρεπτικών στοιχείων
• ● Υψηλή διαλυτότητα του Φωσφόρου που φτάνει το 90% για θρέψη της καλλιέργειας σε όλους τους τύπους εδαφών
• ● Ευελιξία στον χρόνο εφαρμογής της λίπανσης και εγγυημένη παροχή Αζώτου σε όλες τις καιρικές συνθήκες
• ● Δυνατότητα εφάπαξ εφαρμογής της βασικής λίπανσης στο μέσω του χειμώνα, εξασφαλίζοντας επάρκεια βροχοπτώσεων για την μετακίνηση του Ρ και του Κ μέσα στο έδαφος χωρίς τον κίνδυνο απώλειας του Αζώτου από εκπλήσσεις
• ● Εξοικονόμηση εργασίας και κόστους, λόγω μειωμένου αριθμού εφαρμογών και ποσότητας λιπάσματος

(Βασική-Επιφανειακή λίπανση)

• ● Προστασία των θρεπτικών στοιχείων του λιπάσματος από τα συστατικά του εδάφους και αύξηση της διαθεσιμότητά τους για τα δέντρα.
• ● Αυξημένη πρόσληψη και αξιοποίηση του Φωσφόρου και των βασικών κατιόντων (Κ, Mg, Ca) από τα δέντρα, για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• ● Χηλικοποίηση των Ιχνοστοιχείων (B, Zn, Fe) του λιπάσματος, διατηρώντας τα ενεργά για τα δέντρα σε περιόδους υψηλής ζήτησης.
• ● Άμεση και μεσοπρόθεσμη παροχή Αζώτου, προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις των δέντρων.
• ● Δημιουργία ισχυρού ριζικού συστήματος, για καλύτερη πρόσληψη των θρεπτικών στοιχείων και του νερού.
• ● Μείωση της υδατικής καταπόνηση των φυτών, σε συνθήκες χαμηλής εδαφικής υγρασίας.
• ● Κινητοποίηση των δεσμευμένων θρεπτικών στοιχείων του εδάφους και αξιοποίησή τους από την καλλιέργεια.
• ● Πρόσθετος εφοδιασμός με Θείο, για καλύτερη εκμετάλλευση του Αζώτου, του Φωσφόρου και των Ιχνοστοιχείων.
• ● Ολοκληρωμένη θρέψη και υψηλές στρεμματικές αποδόσεις, σε οποιεσδήποτε εδαφικές και κλιματικές συνθήκες.